“ทีมชาติไทย” สุขใจทุกครั้งที่ได้เชียร์ – 188BET
ถ้าถามว่าทำไมผมถึงรักฟุตบอลทีมชาติไทย คงต้องนั่งไทม์แมชชีนย้อนไปในอดีตกันสักหน่อย
ในสมัยที่ทุกคนต้องรีบกลับบ้านในวันที่ทีมชาติไทยมีโปรแกรมเตะเพื่อให้ทันดูถ่ายทอดสดทางทีวี ตอนแข่งถนนนี่เรียกได้ว่า “โล่ง” สามารถแบ่งทีมลงไปเตะบอลยังได้ (อารมณ์เดียวกับตอนสมัยเขาทรายต่อย ถนนจะโล่งยังกับเมืองร้าง)
หลายๆ ครอบครัวอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาหน้าจอทีวี บางบ้านถึงกับยกทีวีออกมาตั้งนอกบ้าน เพื่อนสนิทมิตรสหายแถวบ้านก็แห่มารวมตัวเชียร์บอลกันอย่างครื้นเครง พอบอลจบก็ก๊งเหล้ากันต่อ มีความสุขสนุกสนานกันทุกครอบครัว (สมัยนั้นไทยชนะบ่อย)
ผู้เล่นทีมชาติไทยที่ดังๆ ในยุคนั้นก็ได้แก่ ตะวัน ศรีปาน, สุรชัย จตุรภัทรพงศ์, ธวัชชัย ดำรงอ่องตระกูล, นที ทองสุขแก้ว, ดุสิต เฉลิมแสน, เนติพงศ์ ศรีทองอิน และที่ขาดไม่ได้เพชรฆาตลังกาหลัง “ซิโก้” เกียรติศักดิ์ เสนาเมือง หรือที่ใครๆ ก็เรียกทีมชาติไทยชุดนี้ว่าชุด “ดรีมทีม”
เรียกได้ว่าเป็นยุคที่ปลุกกระแสบอลไทยพอสมควร สามารถคว้าแชมป์ได้มากมาย ทำให้นักเตะทีมชาติไทยชุดนั้นมีเดินสายออกรายการต่างๆ ทางทีวียังกะดารา (อารมณ์ทีมวอลเลย์สาวไทยในตอนนี้)
ด้วยความที่เราชนะบ่อย ฝีเท้าเริ่มขยับเหนือชาติต่างๆ ในอาเซี่ยน การดูบอล การเชียร์ มันก็เริ่มสนุก รู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้ดูทีมชาติไทยแข่ง หลายๆ คนมี “ความหวัง” ฝันไปถึงบอลโลกด้วยตัวผู้เล่นชุดนี้ แต่พอเอาเข้าจริงเจอทีมจากเอเชียโซนอื่นก็ต้องบอกว่าเราก็ยังห่างไกลทั้งเรื่องของสภาพร่างกายและฝีเท้าอยู่หลายช่วงตัว
เชื่อว่าทุกคนน่าจะมีความรู้สึกเดียวกันในการดูบอลไทยสมัยนั้น มันรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้ดูบอลทีมชาติไทย แต่หลังจากนั้นไม่กี่ปีก็เหมือนเข้าสุ่ยุคมืดของทีมชาติ โดนสิงคโปร์ เวียดนาม มาเลเซีย พม่า อินโดนิเซีย พัฒนาขึ้นมาเทียบชั้นได้ ชนิดที่เรียกว่าเจอชาติไหนก็ชนะไม่ได้ง่ายๆ แม้กระทั่งทีมชาติลาว ยอมรับว่าความสุขอาจจะลดลงไปบ้างเวลาดู แต่มันก็ไม่สามารถทำให้เลิกเชียร์ทีมชาติไทยได้
จนถึงปัจจุบันนี้ วงการบอลไทยของเราพัฒนาขึ้นมามากอย่างก้าวกระโดด ทั้งบอลลีกและบอลทีมชาติ ไม่น่าเชื่อว่าเราจะมาอยู่ในยุคที่วันหยุดเสาร์อาทิตย์ ครอบครัว พ่อแม่ลูก จูงมือกันไปเชียร์บอลที่สนาม รวมถึงทีมชาติไทยที่เตะเมื่อไหร่สนามเต็มเมื่อนั้น สาวๆ เริ่มหันมาสนใจดูกีฬาฟุตบอลมากขึ้น ถึงแม้จะชอบเพราะนักเตะหล่อหรืออะไรก็ตาม แต่ก็ต้องถือว่าเป็นผลประโยชน์ของชาติล้วนๆ คงจะว่ากันไม่ได้
ต่างคน ต่างเหตุผล ในความรักที่มีต่อฟุตบอลทีมชาติ แต่ของผมมันคือความสุขทุกครั้งที่ได้ดูทีมชาติไทยลงแข่งขัน แพ้บ้าง ชนะบ้าง คละเคล้ากันไป แค่ได้ “เชียร์” ก็ “สุขใจ” ไม่ขออะไรมากไปกว่านี้